حَلالیَّتْطَلَبی یا اِسْتِحْلال درخواست بخشش حق الناسی است که بر عهده انسان قرار دارد و شامل حقوق مالی (مانند غصب و کمفروشی) و غیر مالی (مانند غیبت) میشود. در روایات اسلامی بر عدم تأخیر در حلالیتطلبی تاکید شده و اگر فرد خطاکار در دنیا حلالیت نطلبد، خداوند در روز جزا از اعمال خوب او، به کسی که حقش ضایع شده اضافه میکند و اگر عمل نیکی نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته و به گناهان ظالم اضافه مینماید. |
آداب و شرایط درخواست حلالم کنید: داشتن حُسن نیت، اخلاص، صبر تا پایان کسب رضایت، ترک عذرتراشی و بهانهجویی، پشیمانی قلب و بهموقعبودن را از شرایط حلالیتطلبی در قرآن دانستهاند. حلالیتطلبیدن از دیگران اختصاص به زمان ومکان خاصی ندارد ولی چون در باره برخی عبادات مهم مانند انجام مناسک حج تأکید شده که حقالناسی برعهده انسان نباشد مردم تصورشان بر این است که فقط در چنین مواردی باید حلالیت بطلبند و یا پیش از سفرهای زیارتی دیگر. |
اگر گاهی ندانسته به احساس تو خندیدیم * و یا از روی خودخواهی فقط خود را پسندیدم اگر از دست من در خلوت خود گریه ای کردی * اگر بد کردم و هرگز به روی خود نیاوردی اگر زخمی چشیدی گاه گاهی از زبان من * اگر رنجیده خاطر گشتی از لحن بیان من حــــــــــــــــــــلالم کــــن |