محمّدعلی بهمنی (۲۷ فروردین ۱۳۲۱ – ۹ شهریور ۱۴۰۳) شاعر و غزل‌سرای ایرانی بود. او ۱۹ خرداد ۱۴۰۳ دچار سکته مغزی شده و بعد از چندی با بهبودی وضعیتش از بیمارستان مرخص شد.
او بار دیگر، شب ۳۱ مرداد ۱۴۰۳ در پی سکته مغزی مجدد و خونریزی مغزی وسیع در بیمارستان تندیس، تهران بستری شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت. او سطح هوشیاری مناسبی نداشت و وضعیتش به وخامت‌ کشید. او سرانجام حدود ساعت ۲۳ جمعه ۹ شهریور ۱۴۰۳ در سن ۸۲ سالگی پس از ناموفق بودن عملیات احیا درگذشت.
نمونه غزل استاد
دراین زمانهٔ بی‌های‌وهوی لال‌پرست خوشا به حال کلاغان قیل‌وقال‌پرست
چگونه شرح دهم لحظه‌لحظهٔ خود را برای این‌همه ناباور خیال‌پرست
به شب‌نشینی خرچنگ‌های مردابی چگونه رقص کند ماهی زلال‌پرست
رسیده‌ها چه غریب و نچیده می‌افتند به پای هرزه‌علف‌های باغ کال‌پرست
رسیده‌ام به کمالی که جز اناالحق نیست کمال دار برای من کمال‌پرست
هنوز زنده‌ام و زنده بودنم خاری‌ست به تنگ‌چشمی نامردم زوال‌پرست