زندگی:

سید عبدالله فاطمی‌نیا (۲۳ مرداد ۱۳۲۵ – ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱[۲]) روحانی، خطیب، استاد اخلاق، مورخ اسلامی و کتابشناس اهل ایران بود. وی در زمینه اخلاق و عرفان، حدیث و شعر عربی فعالیت می‌کرد.[۳][۴] خطبه‌های مذهبی او اغلب از تلویزیون ایران پخش می‌شود، به همین خاطر او یک شخصیت مذهبی شناخته شده در ایران است.
سید عبدالله فاطمی‌نیا در سال ۱۳۲۵ در تبریز چشم به جهان گشود. وی از کودکی تحت تربیت دینی و علمی پدر خود (میر اسماعیل اصفیائی شند آبادی)قرار گرفت. سپس نزدیک به ۳۰ سال نزد حسن مصطفوی (از شاگردان سید علی قاضی) تحصیل کرد و تحت تعلیم و تربیت وی قرار داشت و همزمان تحصیلات حوزوی خویش را هم دنبال می‌نمود. پس از مصطفوی، او از علمایی چون علامه طباطبایی، سید محمدحسن الهی طباطبایی (برادر کوچکتر علامه طباطبایی)، محمدتقی آملی، سید رضا بهاءالدینی، محمد تقی بهجت، علامه جعفری و… که بیشترشان شاگردان قاضی بزرگ بودند در علوم اسلامی و عرفان استفاده نمود. از این رو، وی با یک واسطه، از شاگردان سید علی قاضی می‌باشد.
وی از کارشناسان علوم اسلامی بود که به تحقیق و پژوهش در این زمینه نیز اشتغال داشت؛ از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به تدریس در حوزه‌های علمیه، حضور در برنامه‌های مذهبی صدا و سیما به عنوان کارشناس و سخنرانی در مراکز حوزوی و دانشگاهی اشاره نمود.[۸] فاطمی‌نیا در مورد علم رجال و عرفان نظری دارای آگاهی گسترده‌ بود و در عین حال بیشتر به خطابه در منابر عمومی اشتغال داشت. وی از مفسران معروف و زبردست صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه به‌شمار می‌رفت و جلسات متعددی در این موارد به سخنرانی پرداخت بود

درگذشت:

در بهمن‌ماه سال ۹۷ یکی از نزدیکان فاطمی‌نیا در گفت‌وگو با پایگاه خبری شفقنا بیان کرد: «پس از بررسی آزمایش‌های فاطمی‌نیا توسط پزشک ایشان، اعلام شد که ایشان مبتلا به سرطان شدند. در حال حاضر یک جلسه شیمی درمانی را گذراندند و حال عمومی ایشان خوب است. بناست جلسات شیمی درمانی ادامه پیدا کند و پزشکان جهت بهبود استاد ابراز امیدواری کردند. وی پس از آن چندین نوبت در بیمارستان بستری شد و نهایت پس از تحمل بیماری در ۲۶ اردبیهشت ۱۴۰۱ درگذشت.