إِنَّـا لِلَّهِ وَإِنَّـا إِلَیْـهِ رَاجِعُـونَ

نام:دکتر محمد علی اسلامی ندوشن
پیشه:شاعر، نویسنده و حقوقدان
تاریخ تولد:۳ شهریور ۱۳۰۳
تاریخ درگذشت:۵ اردیبهشت ۱۴۰۱
محل تولد:یزد
محل درگذشت: کانادا
سن درگذشت: ۹۷ سال
علت درگذشت:کهولت سن

زندگی:

محمدعلی اسلامی ندوشن، ۱۳۰۳ در ندوشن، در خانواده‌ای متوسط زاده‌شد. تحصیلات ابتدایی را نخست در مدرسه «ناصرخسرو» ندوشن گذراند و پس از آن به دبستان دینیاری رفت و تا سوم متوسطه را در دبیرستان ایرانشهر یزد گذراند. او، ۱۳۲۳ به تهران رفت و ادامه دوره متوسطه را در دبیرستان البرز به‌پایان رساند.[۲] سپس برای ادامه تحصیل وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و کارشناسی حقوق گرفت.[۳] ندوشن سرودن شعر را از ۱۲ سالگی آغاز کرد و پس‌از رفتن به تهران، در دوران دبیرستان، حرفه‌ای‌تر می‌سرود. او در این زمان، برخی از سروده‌هایش را در مجله سخن منتشر کرد.
محمّدعلی اسلامی نُدوشَن (۳ شهریور ۱۳۰۳ – ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱) شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم، حقوق‌دان و پژوهش‌گر ایرانی بود. او دانش‌آموختۀ حقوق بین‌الملل از فرانسه بود و پس از بازگشت به ایران، در آغاز قاضی دادگستری شد، اما پس‌از چندی به دعوت فضل‌الله رضا به دانشگاه تهران رفت.
ندوشن از ۱۳۴۸ تا دو سال پس از انقلاب ۱۳۵۷ در دانشکده‌های حقوق و ادبیات دانشگاه تهران، حقوق و ادبیات تطبیقی درس می‌داد. وی فصل‌نامهٔ هستی را پایه‌ گذاشت[۱] و هم‌زمان در شماری از مجلات ادبی ایران از جمله نگین، سخن و یغما مقاله می‌نوشت. ندوشن از نویسندگان روزنامهٔ اطلاعات و روزنامهٔ اطلاعات بین‌المللی بود که همزمان در لندن و لس آنجلس منتشر می‌شد. این روزنامه ۲ شهریور ۱۳۹۵ به‌دنبال مشکلات مالی تعطیل شد.
ندوشن از پرکارترین ادیبان و پژوهش‌گران معاصر ایران بود و افزون‌ بر تألیف، به ترجمهٔ آثار به فارسی، از جمله دربارهٔ ادبیات و فرهنگ ایران پرداخت. از وی بیش از ۷۰ تألیف و ترجمه و صدها مقاله به‌جای مانده‌است.
نمونهٔ اشعار
تو را بینم که چون یک خرمن صبح
به بالا می‌روی آرام و آراممن اینجا دیر ماندم، دور ماندم
به زنجیر امید ناسرانجام
تو بودی، من نبودم

درگذشت:

او در سن ۹۷ سالگی بر اثر کهولت سن در شهر تورنتو کانادا درگذشت و پس از انتقال به ایران در شهر نیشابور به خاک سپرده شد.