إِنَّـا لِلَّهِ وَإِنَّـا إِلَیْـهِ رَاجِعُـونَ
| نام: | آتیلا پسیانی |
| پیشه: | بازیگر و کارگردان تئاتر |
| تاریخ تولد: | ۱۰ اردیبهشت ۱۳۳۶ |
| تاریخ درگذشت: | ۱۴ مهر ۱۴۰۲ |
| محل تولد: | تهران |
| محل درگذشت: | فرانسه |
| سن درگذشت: | ۶۶ سال |
| علت درگذشت: | سرطان |
زندگی:
آتیلا پسیانی (۱۰ اردیبهشت ۱۳۳۶ – ۱۴ مهر ۱۴۰۲) بازیگر و کارگردانِ تئاتر ایرانی بود. او در طول بیش از چهار دهه فعالیت، یکی از پرکارترین بازیگران ایرانی به‌شمار می‌رفت و در بیش از ۴۰ نمایش، حدود ۸۰ فیلم، و بیش از ۷۰ مجموعه حضور یافت. پسیانی یکی از پیشگامان تئاتر تجربی در ایران دانسته می‌شود.
او ۱۰ اردیبهشت ۱۳۳۶ در تهران زاده شد. او فرزند بازیگر جمیله شیخی بود. در دوران کودکی، پدرش حین مأموریتی در بهشهر درگذشت و او به‌همراه مادرش به تهران بازگشت.
پسیانی در ۱۳۴۶ در ده سالگی به همراه مادرش در تمرین تئاتر نمایش حکومت زمان‌خان اثر میرزا آقا تبریزی حضور یافت و با بازیگری آشنا شد. او در این نمایش دو نقش، یعنی ولیعهد شاه قاجار و شاگرد دلاک را بازی کرد. بازیگر این نقش‌ها آن زمان برای اجرا حاضر نشد و به درخواست رکن‌الدین خسروی پسیانی با بداهه‌کاری‌های‌اش به بازیگران این نمایش پیوست. او برای این کار ۲۴۰ تک‌تومانی دستمزد گرفت
پسیانی به ندرت با رسانه‌ها گفتگوهای اختصاصی و مصاحبه داشت. آخرین حضور عمومی او مربوط به مراسم بزرگداشتی بود که در ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ برای وی برگزار شد.
پسیانی در سال ۱۳۵۶ با بازیگر فاطمه نقوی آشنا شد و سال بعد با او ازدواج کرد. این دو صاحب دو فرزند بازیگر، ستاره و خسرو شدند. این زوج در سال ۱۳۶۸ گروه تئاتر بازی با هدف توسعهٔ تئاتر تجربی را بنیان‌گذاری کردند.
پسیانی در آبان ۱۴۰۰ در مصاحبه با فریدون جیرانی گفت که ۱۷ سال است که تلویزیون نگاه نمی‌کند و حتی سریال‌های خود را نمی‌بیند. این صحبت‌ها واکنش‌های زیادی از کیهان و اخبار ۲۰:۳۰ تا منتقدان و سریال‌سازان و کاربران فضای مجازی در پی داشت. در نهایت دو روز بعد پسیانی با انتشار پستی در اینستاگرام از همکاران و بینندگان تلویزیون عذرخواهی کرد.
درگذشت:
پسیانی در سال‌های آخر زندگی به سرطان مبتلا بود. همزمان با سالروز تولد او مراسم بزرگداشتی برای پسیانی در ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ برگزار شد.در ۲۸ شهریور ۱۴۰۲ اعلام شد که او در بیمارستانی در فرانسه بستری شده‌است. او بر اثر عوارض بیماری در ۱۴ مهر ۱۴۰۲ در این کشور درگذشت. پیکر او در ۱۹ مهر به ایران بازگردانده شد و روز بعد در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران دفن شد.
